31 Ocak 2015 Cumartesi

His













Bilinmezliğin içinde bir ben dolaşıyor gecenin karanlığında,
Bendeyse bir his çoğalıyor dolaştıkça geceleri.


Kanıma karışan yalnızlıklarım,
Yanılmaya yüz tutmuş umutlarım,
Yıkılmaya gücü kalmamış bedenim,
Zerdali bir bakışta sıkışıp kalan anılarım...
Söyleyin geri getirirler mi beni bana?
Bilinmeze yürüyorum.


Garipsenmişliğin ortasındaki aciz ömrümde,
Bir iki sonsuz düşe sıkışmış koca bir hatıra,
Sonra içinde sevda olan bir masal
Ya da dalından koparılmış bir tutam rüzgar gibi,
Bilinmeze yürüyorum.


Gidenler değiştirir hayatları,
Sevenler kalır geride.
Hep böyle derlerdi,
Ben kal(a)mam işte.
Bilinmeze yürüyorum.