İhtimali
meçhul olsa da,
Aklının
ucundan geçmek isterdim.
Milyonlarca
saniye arasından sadece bir kısmında,
Yer
edinmekti derdim.
Ben
giderdim, düşünmezdim sonunu,
Bilmezdim…
Yok
oluşunu izlemezdim, gözlerindeki eski benim kayboluşunu,
Hayatta
kalma dürtüsüydü, bende ki bu arayış varoluşu…
Oluşumlar
içinde olamazdı, bulmaya çalıştığım sonsuzluğu
Korkusuzdum!
Öyle
sanırdım kendimi,
Beynimin
sınırlarını aşarken kayboldum.
Bulamadım
yolumu…
Fark
etmez oldu hayat bana,
Ne
güzel bir laf o ya…
Düşünmek
için zaman tanıdığım, kendime kaçış planım…
Farkındayım!
Benden
başkası yok çünkü
Kafamda
ki siyah bir dünya,
Bir
dünya sorun var, yalnız karanlığımda…
Yaşam
sonrası gömülmek varken toprağa,
Ben
çoktan kazmışım mezarımı,
Sonu
meçhul olan bu evrenin içindeki toz parçasında…
