Değirmen

Düşülmez düşlerin pençesinde

Bir ağıt vakti

Çöktü üzerime Karadeniz

Kara kara

Gözüme derman olan

Gönlüme şubat

Dondum gölgesine

Yaşamaz oldum

Yıldızım parlardı,

Bakınca geceleri arşa

Aşamadım

Alçaldım.

Dönmez bu değirmen

Sürmez bu yol

Durdu dünya

Ben vazgeçtim.